6 epickich szlaków wędrówek od schroniska do schroniska w Dolomitach

Najlepszy czas na odwiedzenie Dolomitów to od końca czerwca do połowy września. W tym okresie górskie chaty są otwarte, a większość śniegu powinna już zniknąć. Lipiec i sierpień to najbardziej oblegane miesiące, więc jeśli planujesz wędrówkę w tym czasie, musisz zarezerwować z dużym wyprzedzeniem. Ponieważ będziesz wędrować na dużej wysokości na tych długodystansowych szlakach, bądź świadomy pól śnieżnych na początku lata i możliwych wczesnych opadów śniegu pod koniec lata i wczesną jesienią.

Pogoda w Dolomitach może być nieprzewidywalna, więc ważne jest, aby być gotowym na wszystkie warunki. Spakuj wodoodporną i ciepłą odzież, nie tylko szorty. Przed wyruszeniem zawsze sprawdzaj warunki szlaków i lokalne prognozy pogody, aby zachować bezpieczeństwo.

Palaronda Trek to czterodniowa wędrówka od schroniska do schroniska na dystansie 25 kilometrów, idealna dla każdego, kto chce zanurzyć się w sercu Dolomitów. Wielodniowy szlak utrzymuje cię na dużej wysokości i daje szansę na wędrówkę przez płaskowyż Pale di San Martino. To fantastyczna trasa dla miłośników gór, a każdego dnia nie spotkasz wielu innych osób.

Jeśli lubisz via ferrata lub masz już doświadczenie z trasami wspinaczkowymi, jest alternatywa: Palaronda Hard Trek. Ta wersja zajmuje sześć dni zamiast czterech i jest nieco bardziej wymagająca. Celuj w pokonanie tej trasy później w sezonie, ponieważ śnieg może utrzymywać się na via ferrata do początku lipca. 

Alta Via 1 prowadzi przez przepiękne szczyty i dramatyczne klify na dystansie 125 kilometrów, zazwyczaj w około 12 dni. Austriacki magazyn, który w 1966 roku przedstawił tę trasę, nazwał ją „wspaniałą trasą, spacerem, który nie mógłby być bardziej imponujący. Prawdziwe zdobycie Dolomitów, ciągła kontemplacja, zachwyt i marzenie.” Od tego czasu trasa ta zyskała na popularności dzięki swojej dostępności. Z wyjątkiem ostatniego etapu, który obejmuje odcinek via ferrata, reszta szlaku prowadzi po dobrze wydeptanych ścieżkach z wieloma znakami. Mija wiele schronisk, gdzie można zatrzymać się na odpoczynek i schronienie po drodze. Choć trasa nie jest dokładnie łatwa z powodu ciągłych wzniesień i spadków typowych dla Dolomitów, obfitość schronisk pozwala dostosować etapy do własnych potrzeb.

Pierścień Dolomitów Friulijskich to świetna opcja, jeśli chcesz zejść z utartych szlaków. Choć ten długodystansowy szlak jest dość krótki, tylko 38 kilometrów w 4 dni, jest wymagający, z przewyższeniem 3,300 metrów.

Friulijskie Dolomity, będące częścią Dolomitów UNESCO od 2009 roku, to jeden z najbardziej dzikich parków przyrody. Znane są z ostrych iglic, wąskich dolin i skalnych szczytów. Spotkasz tu tylko kilka osób; reszta obszaru jest dzika i niezatłoczona. Ten region, w dużej mierze nieznany zagranicznym turystom, pozostaje w cieniu bardziej znanych Dolomitów. Obszar ten jest popularny wśród wspinaczy, co czyni go doskonałym miejscem do połączenia wędrówek i wspinaczki. Możesz łatwo spędzić tydzień lub więcej, eksplorując te szczyty.

Z dala od zatłoczonych Dolomitów, możesz cieszyć się prawdziwą przygodą wędrówkową. Przez cztery dni odwiedzisz schroniska Giaf, Flaiban-Pacherini, Pordenone i Padua. Trasa przebiega przez piękne i dzikie doliny grup Pramaggiore, Monfalconi, Spalti di Toro i Cridola na dużych wysokościach. Istnieje wiele opcji o różnym stopniu trudności, a nawet wspinaczki alpejskie na szczyty.

176-kilometrowy Dolomity UNESCO Geotrail to nieco dłuższy szlak, ale jest to wymagająca i satysfakcjonująca przygoda. Ten obiekt światowego dziedzictwa UNESCO oferuje unikalny sposób zrozumienia geologicznej historii Dolomitów, z informacyjnymi tablicami i oszałamiającymi punktami widokowymi rozrzuconymi wzdłuż trasy.

Ten szlak przenosi Cię do czasów starożytnych oceanów, raf koralowych i dramatycznych zmian geologicznych. Różnorodność regionu, od stromych klifów po głębokie doliny, ukazuje unikalny charakter Dolomitów na każdym etapie wędrówki.

Zaprojektowany dla bardziej zaawansowanych wędrowców, Dolomity UNESCO Geotrail wije się przez cztery parki przyrody. Najważniejsze punkty to Parki Przyrody Schlern-Rosengarten i Puez-Odle, znane z bogatej bioróżnorodności. Będziesz miał także okazję odkryć dzikość Parku Przyrody Fanes-Sennes-Prags i podziwiać ikoniczne szczyty Parku Naturalnego Tre Cime, w tym słynne Tre Cime lub Drei Zinnen.

Val di Zoldo, znana jako Zoldo Valley Ring, otoczona jest oszałamiającymi szczytami, które stanowią część Światowego Dziedzictwa UNESCO. Ta 90-kilometrowa, sześciodniowa trasa okrężna wije się przez lasy, piargi i wąwozy.

Pomimo niesamowitego piękna, ta dolina często pozostaje niezauważona przez turystów, przyćmiona przez tętniącą życiem turystykę w sąsiednich dolinach. To, co ją ukrywa, to nie brak majestatycznych widoków, ale raczej surowość i wyzwanie jej szlaków. Możesz nie spotkać nikogo przez całe dni! Zoldo Valley Ring jest wymagająca, z odcinkami dostosowanymi do doświadczonych wędrowców, ale zawsze oferuje łatwiejsze alternatywy.

Dolina jest kształtowana przez pięć odrębnych grup górskich: Mezzodì, San Sebastiano, Moiazza-Civetta, Pelmo i Bosconero. Każda grupa ma unikalne cechy, od wysokogórskich łąk jak Prampèr i Le Mandre po samotne cyrki lodowcowe takie jak Vant di Moiazza i di Moiazzetta.

Podobnie jak Alta Via 1, Alta Via 2 rozciąga się wzdłuż grzbietów od Valle Isarco do Piave, łącząc północne obrzeża Dolomitów z przedgórzami Alp, które górują nad równiną Veneto.

Drugi z 11 oficjalnych Szlaków Wysokogórskich jest zauważalnie bardziej wymagający niż jego starszy odpowiednik, Alta Via 1. Na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, z Alta Via 2 dłuższym jedynie o dwa dni. Jednak przy bliższym przyjrzeniu się etapom, przewyższeniom i dystansom, zobaczysz, że Alta Via 2 jest bardziej wymagający. Tylko dobrze przygotowany wędrowiec, zdolny do chodzenia 7-8 godzin dziennie, może spodziewać się ukończenia całej trasy w 13 dni. Trudność techniczna jest również wyższa: choć Farangole ferrata to jedyna oficjalna via ferrata na tym długim szlaku, jest wiele odsłoniętych odcinków, wyposażonych ścieżek, żwirowisk i małych przejść skalnych.

Ogólnie rzecz biorąc, to oszałamiająca, długa, wymagająca i surowa trasa wysokogórska, która dostarczy Ci emocji. Widoki są zapierające dech w piersiach przez cały czas: od majestatycznych Odle i ikonicznej Marmolady—jedynego lodowca w Dolomitach—po postrzępione Pale di San Martino i dzikie Vette Feltrine. Dolomicka przygoda jak żadna inna!

Gotowy, aby zaplanować swoją przygodę od schroniska do schroniska w Dolomitach? Sprawdź nasz przewodnik, jak zarezerwować wycieczkę pieszą od schroniska do schroniska w Europie.